Lhakar i nagrody za naukę tybetańskiego

Ostatnio przesłane zdjęcia z ceremonii rozdania nagród dotyczących języka w Lithangu. Na zdjęciach młodzi Tybetańczycy w wieku 10-18 lat otrzymują dyplomy i khata [tradycyjne tybetańskie szarfy] za osiągnięcia w dziedzinie języka tybetańskiego i tybetańskiej historii. Ze względów na wysokie opłaty w szkołach prywatnych i niski poziom edukacji w szkołach państwowych, tybetańska młodzież uczęszcza do szkół prowadzonych przez członków społeczności.

“Większość ludzi myśli, że oferowana przez rząd darmowa edukacja jest dobrą rzeczą. Ale po pięciu – sześciu latach w tych szkołach, zaczynają zapominać język tybetański”, mówi informator z Lithangu.

Zapytany czy nagrody są częścią Lhakar informator powiedział „niektórzy ludzie w Lithangu biorą udział w Lhakar - na przykład ozdabiają drzwi wejściowe literami tybetańskiego alfabetu i na ścianach. Potrzebują lepszych sposobów na promowanie Tybetańskiego.”

W ostatnich latach, tybetańscy uczniowie ze szkół w Xiningu, Chengdu, Pekinie i innych chińskich miastach skarżyli się na dyskryminację, niedostatek odpowiednich ofert pracy, oraz brak „edukacji kulturalnej”.

Lhakar (ལྷག་དཀར་), w dosłownym tłumaczeniu z języka tybetańskiego – ‘białe środy’, to zainicjowany w Tybecie oddolny ruch społeczny, polegający na braku współpracy z chińskim reżimem i podkreślaniu tybetańskiej tożsamości. Środa, jako dzień urodzin Dalajlamy, jest dla Tybetańczyków dniem pomyślnym.

Podobne działania na rzecz zachowania tybetańskiego języka i kultury podejmowane są przez Tybetańczyków w całym Tybecie. W ramach Lhakar, wielu Tybetańczyków bojkotuje chińskie sklepy, stara się mówić i pisać po tybetańsku, promuje tybetańską kulturę i angażuje się w akcje ‘braku współpracy’ (‘non-cooperation’).  Lhakar stał się ruchem popularnym także w tybetańskiej społeczności emigracyjnej. Wśród tybetańskich uchodźców coraz popularniejsze staje się podejmowanie ‘lhakarowych zobowiązań’ polegających np. na bojkocie chińskich produktów, niejedzeniu mięsa w każdą środę, czytaniu gazet w języku tybetańskim czy noszeniu tybetańskich strojów. Lhakar, obok protestów, jest jednym z przykładów działań zainicjowanych przez Tybetańczyków w Tybecie, podchwyconych następnie przez Tybetańczyków na emigracji oraz tybetańskich aktywistów. Nie przez przypadek kolejne teksty na Tybet.blogu pojawiają się właśnie w środy...

Strona poświęcona Lhakar: http://lhakar.org

Źródło: http://blog.studentsforafreetibet.org